Lecznicze spożywanie miodu

Spożywanie miodu rozpuszczonego w wodzie (1 łyżka na 1/2 szklanki wody z wyprzedzeniem 10-12 godzin) zwiększa przyswajalność o 6 - 200 razy. Praktycznie przygotowanie napoju robi się wieczorem a spożywa rano przed jedzeniem.

» Dawkowanie:
Niemowlęta - 7 gramów dziennie, dzieci 2-6 lat -10-20 gramów dziennie, dzieci 6-12 lat - 30-50 gramów dziennie, młodzież i dorośli 60-150 gramów dziennie. Kuracja lecznicza trwa 2-3 miesiące. Należy ją przeprowadzić na wiosnę i jesienią.

» Przeciwwskazania:
Nadwrażliwość i nietolerancja ze strony przewodu pokarmowego, cukrzyca - wyjątek miód akacjowy.

Opracowano na podstawie literatury pszczelarskiej i medycznej.


Miód pszczeli jest to produkt spożywczy o właściwościach leczniczych, wytworzony przez pszczoły z nektaru lub ze spadzi. Dzielimy na nektarowy zwany kwiatowym, oraz spadziowy. W mojej pasiece pozyskuję głównie miód kwiatowy, zdarza się również domieszka spadzi jeżeli są korzystne warunki jej wystąpienia.

Skład miodu:

-woda 16-20%
-cukry proste /glukoza i fruktoza/ ok. 75%
-kwasy organiczne /jabłkowy, cytrynowy, mlekowy, glukonowy, mrówkowy, szczawiowy / ok. 1%
-enzymy /amylaza, inwertaza, oksydaza glukozy, lizozym, katalaza/
-białka /globulin, albumin/ ok. 0,34%
-witaminy A, B2, B6, C, PP
-mikroelementy: fosfor, potas, żelazo, magnez, wapń ok. 0,35%

Właściwości miodu:

Antybiotyczne działanie powodujące zahamowanie rozwoju drobnoustrojów, rozcieńczenie miodu wodą powoduje wzrost działania antybiotycznego. Największe rozcieńczenia miodu hamujące wzrost gronkowca złocistego określa aktywność antybiotyczną miodu w skali od 0 do 5.

Korzystnie wpływa na układ nerwowy, systematyczne spożywanie obniża napięcie nerwowe, uspokaja, wzmaga pracę umysłową, zwalcza migrenowe bóle głowy, chroni przed stresem, glukoza zawarta w miodzie przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego.

Zwiększa odporność na zakażenia i infekcje oraz ma działanie przeciwzapalne.

Ma zastosowanie w leczeniu dróg oddechowych, układu krążenia, układu pokarmowego, wątroby, układu nerwowego, chorób wewnętrznych i zewnętrznych.

Miód ulega krystalizacji jest to naturalna cecha miodu, krystalizacja następuje w różnym terminie od miodobrania, najszybciej krystalizują miody rzepakowe i wielokwiatowe, długo nie krystalizują miody akacjowe, gdyż osiadają większą zawartość fruktozy.

Krystalizacja nie pogarsza jakości miodu.

Płynność miodu można przywrócić poprzez jego ogrzewanie, jednak ogrzanie miodu powyżej 40 stopni pogarsza jego właściwości, a doprowadzenie miodu do płynności poniżej tej temperatury jest bardo trudne.

Miodu nie należy spożywać w przypadku:

Uczulenia występującego po spożyciu miodu, objawiającego się wysypką, pokrzywką itp.

Po spożyciu miodu występują biegunki, nudności, wymioty, są to bardzo rzadkie przypadki kiedy organizm nie toleruje miodu.

Podsumowanie:

"Wątrobiarzom" pomoże miód z mniszka lekarskiego, rozpoczynający "sezon miodowy".

Miód rzepakowy - pomaga na serce i układ krążenia

Miód akacjowy - pomaga szczególnie przy kłopotach żołądkowych.

Miód wielokwiatowy - najczęściej spotykany w sklepach, co nie znaczy, że jest on najmniej wartościowy. Dwie, trzy łyżeczki dziennie zjadane systematycznie w czasie miesięcy zimowych pomagają organizmowi łatwiej znosić potem wiosenne alergie.

Miód lipowy - Działa rozgrzewająco i kojąco przy schorzeniach oskrzeli, zatok, kaszlu i przeziębieniu. Jest skuteczny zwłaszcza w stanach osłabienia (podobnie jak miód malinowy. Ma także własności uspakajające.

Miód gryczany - jest bogaty w cukry proste enzymy kwasy organiczne, mikroelementy i olejki eteryczne. Działa odtruwająco i uodparniająco. Leczy między innymi nieżyty górnych dróg oddechowych.

Miód spadziowy - najbogatszy w składniki zalecane przy schorzeniach układu krążenia i kłopotach z sercem. Leczy nieżyty górnych dróg oddechowych i gardła. Napój z tego miodu, wody i soku z cytryny jest zalecany w stanach silnego wyczerpania fizycznego i w okresach stresu.

Miód wrzosowy - można go kupić już tylko w nielicznych pasiekach. Pomaga skutecznie zwłaszcza przy chorobach pęcherza moczowego, nerek i prostaty.